جزئیات تصویر
پرامپت فارسی
پسر نوجوانی در اتاق تاریک نشسته، چهرهاش پر از عصبانیت است و پشت به مادرش کرده. مادرش با لباس ساده خانگی، کمی خمیده، با چهرهای نگران و غمگین به او نگاه میکند. در قسمت بعدی تصویر، مادر در تخت بیمارستان خوابیده، صورتش آرام اما خسته است. پسر، اشکریزان، دست مادرش را گرفته و صورتش را روی آن گذاشته. نور ملایمی روی آنها افتاده. جملهای در پایین تصویر نوشته شده: «تا وقتی هستن، نازشونو بکش... نه بارشونو.» فضای تصویر احساسی، واقعی و با رنگهای گرم و غمانگیز باشد.
تاریخ ایجاد
سبک
بدون سبک